قادر حبیبی - استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، ایران

سلنیم در در غلظت های اندک برای رشد و نمو طبیعی لازم است، در غلظت های متوسط در جهت حفظ عملکردهومئوستازیک مورد نیاز میباشد و بالاخره در غلظت های زیاد اثرات سمی دارد. بررسی حاضر با هدف تعیین اثرات کاربردغلظت های مختلف سلنات سدیم ((1-)0/1mg1؛ 1 و 10) بر بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) انجام شد. در این آزمایش اعمال (1-)10mg 1 سلنیم در شرایط هیدروپونیک باعث کاهش معنی دار وزن تر و خشک اندام هوایی شد. کاهش معنی دار وزن تر و خشک اندام هوایی در این آزمایش را می توان به غلظت بالای سلنیم نسبت داد. با اینحال، پارامترهایرشد تحت تاثیر غلظت های اندک سلنیم قرار نگرفتند. هر چند غلظت کلروفیل a و b تحت تاثیر تیمارهای سلنیمی افزایش نشان داد ولی کاهش معنی دار غلظت کاروتنوئیدها در تیمار 10 میلی گرم بر لیتر منجر به افزایش تنشاکسیداتیو و کاهش رشد گردید که به خاطر نقش موثر این رنگیزه ها در حفاظت نوری فتوسیستم ها می باشد. بنابراینغلظت های 0/1 و 1 میلی گرم بر لیتر بکار رفته در این بررسی غلظت بهینه برای رشد بادرنجبویه محسوب شده و می توان از این غلظت ها در جهت غنی سازی سلنیمی این گیاه دارویی بهره برد ولی غلظت 10 میلی گرم بر لیتر این عنصربرای بادرنجبویه سمی می باشد و باعث ایجاد تنش اکسیداتیو در این گیاه و کاهش رشد آن می شود.

سلنات سدیم، بادرنجبویه، کاروتنوئید، کلروفیل