نورا باوقار - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه علوم و تحقیقات استان هرمزگان شهربندرعباس
عبدالکریم قایدی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

درفضاهای عمومی یک مجتمع مسکونی اگرازطراحی مناسب برای تجمع ساکنین برخوردار باشد میتواند به عرصه هایی برای تعامل و تبادل نظر ساکنین مبدل گردد عدم توجه به این نیاز افراد و عدم قابلیت محیط درتامین آن موجب میشود تامحیط کالبدی بسیاری ازمجتمع های مسکونی به مجموعه ای ازاحجام و فضای خالی بین آنها تبدیل گردد این مسئله میتواند باعث نارضایتی ساکنان ازمحیط زندگی و عدم حضور آنها درفضاهای عمومی مجتمع گردد این مقاله به بررسی این مسئله دردومجتمع مسکونی به عنوان نمونه ازطریق مشاهده میدانی و مصاحبه و طرح پرسشنامه می پردازد درپایان با روش تحلیل همبستگی داده ها جمع بندی و درنتیجه ارایه شده است نتایج پژوهش نشان میدهد که هرچه فضاهای عمومی درمجتمع های مسکونی ازکیفیت بیشتر و بالاتری برخوردار باشد زمینه برای انجام تعاملات اجتماعی بیشتر میشود و درنتیجه ضمن تبدیل شدن به مکان واجدویژگی سرزندگی و حیات مدنی میشود

فضای عمومی ، مجتمع مسکونی ، تعامل اجتماعی ، محیط