فاطمه مرادی نشرودکلی - کارشناس ارشد دانشگاه گیلان

فضاهای آموزشی کنونی ایران به واسطه ی وجود کلاسهایی مکعب وار و خشک نیمکتهای ردیفی و پشت سرهم کمبود فضای گردش و مانور برای گیرندگان و سیستم اموزشی مبتنی برسخنرانی معلم موجب گردیده تا یادگیری دروس برای دانش آموزان بسیارسخت و کسالت بار شده و دانش اموزان به افرادی بی انگیزه برای حضور درمدرسه و فاقد هرگونه خلاقیت ذهنی پرورش یابند مسئله مورد مطالعه دراین پژوهش طراحی محیط مدرسه مبتنی براصول روشهای نوین اموزشی یادگیرنده ـ محور و به تبع آن پایداری درمدرسه می باشد پرسش این مقاله براین پایه شکل گرفت که آیا محیط فیزیکی مدارس کنونی ایران قابلیت استفاده ازروشهای نوین آموزشی را داراست و طراحی محیط مدارس چه نقشی درپایداری مدارس و حضور فعال کودکان درآن خواهند داشت؟ هدف پژوهش دستیابی به کیفیتی مطلوب درمدارس جهت براورده نمودن اهداف روش آموزشی یادگیرنده ـ محور برای ایجادمحیطی پایدار برای کودکان می باشد دراین پژوهش ابتدا تعاریف بنیادی و اساسی پیرامون موضوع بیان شد سپس براساس مطالعات نظری و تحلیل محتوا و استدلال منطقی به بیان پارامترهای موثر درافزایش یادگیری اشاره گردید و درانتها الگوها و دستورالعملهای فضایی هماهنگ با اهداف اموزشی یادگیرنده ـ محور ارایه گردید

طراحی محیط ، مدرسه ، روش یادگیرنده ـ محور ، پایداری