نجمه شمسی - دانشجوی کارشناسی ارشددانشکده هنرومعماری واحد کرمان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان ایران
منصور نیکپور - استادیار دانشکده هنرومعماری واحد بم دانشگاه آزاد اسلامی بم ایران

فرار از خانه از جمله رفتارهای ناسازگارانه نوجوانان است و با توجه به پیامدهای سوء آن یکی از آسیب های اجتماعی و خانوادگی جامعه محسوب می شود. آسیبی که می تواند بهداشت روانی فرد و جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. در این میان روند رو به افزایش آمار فرار دختران از خانه نگرانی هایی را به دنبال داشته است. بر اساس خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در طول سال 1380 ، تنها 4073 نوجوان فراری توسط مرکز ساماندهی کودکان و نوجوانان خیابانی معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در خیابان ها شناسایی شده اند. که بیش از نیمی از آنها دختر هستند. براساس 6 هزار و 156 دختر فراری توسط این مرکز دستگیر شده اند. و این ، آمار نیروی انتظامی در چهار ماه آخر سال 1380 درحالی است که به دلیل زندگی پنهانی دختران فراری و جابجایی سریع آنها، دستیابی به آمار دقیق امکان پذیر نمی باشد. بی خانمانی و سرگردانی این دختران پیامدهای منفی و بسیار نامطلوبی برای آنها و جامعه دارد. در این مقاله با روشی توصیفی- تحلیلی مفاهیمی چون فرار و علل آن را تعریف کرده، نیازهای دختران پس از فرار از خانه بررسی و احساس امنیت را مهم ترین نیاز آنها معرفی کرده ایم و در آخر ضمن بازشناسی معیارهای کالبدی موثر فضاها در ایجاد حس امنیت، طراحی خانه های امن را به عنوان یکی از راهکارهای کمک به اسکان و کاهش مشکلات دختران فراری پیشنهاد داده ایم

انرژی ، معماری پایدار ، بام سبز