باززنده سازی محله با استفاده ازفضای باز

ساخت باغ در کشور ما پیشینه طولانی داشته و در همه زمان ها به ویژه روزگار اسلامی مورد توجه بوده است. باغ ایرانی با پشتوانه معنایی و مفهومی خود، برآمده از فرهنگ مردم ایران زمین بوده و در تمامی جوانب زندگی مردم ایران حضور خود را نشان می دهد و چون هر پدیده دیگری، تاثیرات متقابل خود را در وجوه گوناگون فرهنگ و هنر ایران بر جای می گذارد. هندسه و عناصر تشکیل دهنده باغ، همگی متاثر و برخاسته از فرهنگ مردم ایران زمین بوده و ارتباط عمیقی میان بستر فرهنگی و بستر طبیعی باغ وجود داشته است. شکل باغ سازی با طبیعت و میزان آب تناسب کاملی داشته که این امرباعث به وجود آمدن باغ سازی های به شیوه های گوناگون شده است. یکی از این روش ها باغ واقع بر روی تپه (پلکانی) می باشد که یکی از این نمونه باغ ها، باغ تخت شیراز می باشد. مقاله حاضر، برای بررسی و جمع آوری اطلاعات، از روش مطالعات اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. در این مقاله سعی شده ضمن توضیحاتی در مورد پیشینه و جایگاه باغ ایرانی، به بررسی و بازشناسایی خصوصیات و عناصر هویت بخش در باغ آرایی، با نگاهی ویژه به باغ تخت شیراز پرداخته شده است و در نهایت به این مهم دست یافته شده که تمامی این عناصر در کنار هم باغ ایرانی را شکل می دهد و به آن هویتی خاص می بخشد و فضایی مطبوع و دلنشین را به وجود می آورد که تصویری ماندگار در اذهان عموم مردم ایجاد می کند