مهدی سکاکی - مدرس، گروه حسابداری، دانشگاه فنی وحرفه ای، سراب

هدف این پژوهش، یافتن رابطه سرمایه انسانی (سرمایه فکری) و ارزش شرکت ها است تا برای سازمان هایی که می خواهند از ارزششرکت و پارادایم های ایجاد ارزش آگاهی داشته باشند رهنمود لازم را ارائه نماید تا از اقتصاد دانشی و سرمایه فکری برای ایجاد ارزشاستفاده کنند. جهت آزمون فرضیه های تحقیق نمونه ای از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی(شش ساله) 1386 تا 1391 انتخاب گردید. با توجه به محدودیت های تعریف شده 112 شرکت حائز شرایط گردید.پس از سنجششاخص سرمایه فکری و اجزای آن با استفاده از الگوی ارزش سرمایه فکری و بررسی رابطه آنها با ارزش بازار شرکت در شرکت هایبورس اوراق بهادار، می توان توجه و تاکید بیشتر بر سرمایه فکری در سازمان ها و درک اهمیت و تاثیر این عامل در عملکرد کلیسازمان ها و تاثیر مثبت آن در فرایند خلق ارزش در سازمان ها را به عنوان یک عامل تأثیرگذار در بهبود عملکرد مالی سهامدارانتوصیه کرد. وجود رابطه معنی دار و مثبت بین سرمایه فکری با ارزش بازار شرکت، مبین این امر است که در ساختار سرمایه وجوددارایی های موثر در جهت ثروت آفرینی برای سهامداران امری انکار ناپذیر است و شرکتهای مورد بررسی نیز از این امر مهم استثناءنیستند ولی در ایجاد و خلق ارزش سهام وجود دارایی بلند مدت نقشی ایفا نمی کند (رد فرضیه دوم تحقیق) البته این نتیجه بر خلافمبانی نظری و چارچوب فکری حاضر می باشد. و می توان این چنین بیان نمود که قابلیت تعمیم در این خصوص صرفا شرکتهای موردبررسی خواهد بود و نمی توان نتیجه مذکور را به کل جامعه (شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار) تعمیم داد.

کارایی سرمایه بکار گرفته شده، کارایی سرمایه انسانی، کارایی سرمایه ساختاری، سرمایه فکری