مریم قاسمی

در این کار تحقیقاتی گل سرشو به عنوان یک جاذب زیستی برای حذف رنگ مالاشیت سبز از نمونه های آبی به کار گرفته شد. پارامترهای مؤثر بر جذب سطحی مانند مقدار جاذب، pH، اندازه ذرات جاذب، زمان تماس، قدرت یونی، غلظت رنگ و دما بررسی و بهینه شدند. در شرایط بهینه، انطباق داده های تجربی با مدل های همدمای جذب لانگموئر، فروندلیچ، لانگموئر- فروندلیچ، توس و خان انجام گرفت. جاذب گل سرشو، با مدل لانگموئر- فروندلیچ مطابقت دارد. در این تحقیق، سینتیک جذب سطحی با 4 مکانیزم شبه درجه اول، شبه درجه دوم، الویچ و نفوذ درون مولکولی بررسی شد. داده های تجربی نشان دهنده پیروی سینتیک جذب سطحی شبه درجه دوم بود. بیشترین جذب ظرفیت جذب سطحی برای جاذب گل سرشو 436/8 میلی گرم بر گرم می باشد. انرژی ازاد جذب ((ΔG(0)، آنتروپی ((ΔS(0) و انتالپی ((ΔH(0) نشان می دهد که فرایند جذب، فرایند خود به خودی و گرماگیر است.

مالاشیت سبز، حذف رنگ، جذب سطحی، گل سرشو