علیرضا زارعی - کارشناس ارشد مدیریت مناطق بیابانی-شرکت مهندسی مشاور طوس آب
عادل سپهری - استادیار دانشکده مرتع و آبخیزداری- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی

امروزه شاهد گسترش روزافزون سامانه های اطلاعات جغرافیایی(ساج) در جهان هستیم. داده های برداری و سلولی دو شکل اساسی داده ها در ساج هستند. هنگام تبدیل دو داده برداری و سلولی به یکدیگر خطایی ایجاد می شود. از این جهت برای کاربران ساج همواره این سوال مطرح است که از بین داده های برداری یا سلولی کدام یک را جهت اجرای پروژه های خود انتخاب نمایند. هدف این مقاله بررسی تغییر ساختار داده ها از برداری به سلولی و تاثیر این تغییر برخطای ایجاد شده است. بدین منظور یک مجموعه داده برداری(نقشه) حوزه آبخیز کاشیدار به مساحت تقریبی 16 هزار هکتار سلولی در استان گلستان در سه اندازه سلول 4متر،22متر و 44 به ساختار سلولی تبدیل شدند. سپس سه پارامتر مساحت ، محیط و ضریب شکل برای داده های برداری و سلولی اندازه گیری شده و نتایج ایناندازه گیری در دو ساختار با هم مقایسه شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که واحدهای با اشکال هندسی کشیده و دراز نسبت به واحدهای هم مساحت با اشکال مدور، خطای تغییر ساختار بیشتری را نشان می دهند . همچنین نتایج نشان می دهد تغییر ساختار داده ها باعث اختلافاتی بین پارامترهای مساحت، محیط و ضریب شکل داده های برداری و سلولی می شود اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نسبت به عبارتی دیگر کاربران ساج می توانند بدون نگرانی از کاهش کیفیت تولیدات نهایی هر یک از دو ساختار داده برداری یا سلولی را در صورتیکه دلیل خاصی برای گزینش یکی از دو ساختار وجود نداشته باشد برای اجرای پروژه های خود انتخاب نمایند.