مهرنوش طلوعی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شاهرود
سعید خاقانی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شاهرود

انسان موجودی اجتماعی است و دوستی با دیگران و معاشرت صمیمانه با همنوعان از ضرورت های سازمان وجودی او به شمارمی آید.یکی از مکان های ارتباط انسان با دیگران وبا محیط اطرافش ، محل زندگی او می باشد . با گذشت زمان و روبرو شدن بامعضلی چون افزایش جمعیت و نیز کمبود زمین، معماران و طراحان به ساخت مجتمع های مسکونی بی کیفیت ، بدون توجه به نیازهای روانی تنها برای تأمین نیازهای فیزیکی انسان ،پرداخته اند. غافل از اینکه طراحی فضای بازعمومی در مجموعه های مسکونی، تاثیر بسزایی در تامین نیازهای روانی انسان ،خواهد داشت.به عقیده نویسنده ،فضای بازعمومی در مجموعه هایمسکونی درصورتی موفق به ایجاد پایداری اجتماعی خواهد بود، که کیفیت و مولفه هایی که باعث حضور مردم در فضا می شوند را داشته باشد. این مقاله سعی دارد به بررسی مولفه های تاثیر گذار بر کیفیت فضاهای بازعمومی مجموعه های مسکونی باز در جهت افزایش پایداری اجتماعی، از جمله:امنیت،مقیاس،خوانایی و ... بپردازد. به امید آنکه از این طریق در ارتقاء کیفیت معماری امروز ایران موثر واقع شود

کیفیت فضای باز عمومی،پایداری اجتماعی،مجموعه های مسکونی