زینب باقری - دانشگاه آزاد اسلامی قزوین واحد علوم و تحقیقات.دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
ولی اله نظری - دانشگاه آزاد اسلامی قزوین/استادیار گروه شهرسازی و معماری

برنامه ریزی شهری یکی از راهکارهای ساماندهی فضاهای شهری است که در جهت شناخت پتانسیل ها و قابلیت های موجود در شهر به منظور استفاده بهینه به کار برده می شود. منطقه 11 شهر تهران، یکی از مناطق مهم مرکزی این کلان شهر است. پژوهش حاضر در محدوده خیابان کارگر جنوبی در ناحیه 3 متمرکز گردیده است.هدف از این پژوهش، تبیین برنامه ریزی راهبردی معماری و مولفه های مرتبط با ویژگی های کالبدی و امکانات شهری است. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا با استفاده از مدل سوات 1، نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای پیش روی در این محدوده مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد. این پژوهش دارای ماهیت نظری کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی محتوی بوده و روش جمع آوری داده های آن ترکیبی از روش های کتابخانه ای و میدانی است. در مطالعات میدانی پس از تحقیقات در محدوده مورد نظر از ابزارپرسش نامه استفاده شده و حجم نمونه پاسخگویان 50نفر است. پس از پاسخگویی افراد، با استفاده از تکنیک سوات به ارزیابی عوامل درونی و بیرونی پرداخته شده است. یافته های پژوهش نشان داد که امتیاز نهایی ماتریس درونی و بیرونی به ترتیب 3.98 و 3.37 بوده و بنابراین راهبردهای غالب جهت ساماندهی خیابان مورد مطالعه ازاست. در نهایت با توجه محاسبات (SO) نوع راهبردهای تهاجمی صورت گرفته، پنج پیشنهاد ارائه گردید

برنامه ریزی راهبردی، تکنیک سوات، راهبردهای تهاجمی، خیابان کارگر جنوبی