بررسی تاثیر افزایش دوره تناوب سیستم جداسازبر پاسخ لرزهای سازههای بتنی جداسازی شده درتراز پایه

سیستم جداساز لرزه ای یکی ازتمهیدات مهم درروش طراحی لرزه ای است که مبنای آن کاهش نیاز لرزه ای سازه به جای افزایش ظرفیت آن می باشد دراین مطالعه تاثیر افزایش دوره تناوب جداگرهای لاستیکی باهسته سربی کاهش سخت موثر جداگر لرزه ای بررفتارسازه های بتنی با سیستم قاب خمشی متوسط مورد بررسی قرارگرفته است به همین منظور سازه هایی با تعدادطبقات 3و9 برای دوحالت پایه ثابت و پایه جداسازی شده بادوره تناوب های متفاوت جداگر2و2/5و3ثانیه بوسیله نرم افزار ETABS مدلسازی شدند برای کلیه مدلهای سازه ای تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی تحت رکورد زلزله های El Centro 1979 ، Kobe 1995 Northridge1994 انجام شده است پارامترهای بررسی شده شامل برش پایه ماکزیمم شتاب و ماکزیمم جابجایی طبقات میباشند نتایج نشان میدهد که باافزایش دوره تناوب سیستم جداساز برش پایه و ماکزیمم شتاب طبقات کاهش و جابجایی پایه افزایش یافته اند و بابالا رفتن تعدادطبقات از3 به 9 تاثیر افزایش دوره تناوب جداگرها درپارامترهای ذکر شده کاهش یافته است

کلیدواژه ها:

دوره تناوب سیستم جداساز ، جداگرلاستیکی باهسته سری ، سازه با پایه ثابت ، سازه باپایه جداسازی شده