رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با خود پنداره در دانش آموزان دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی خودپنداره بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده بعد گفت و شنود و همنوایی در دانش آموزان دبیرستانی می باشد . بدین منظور،در قالب طرح پژوهشی از نوع رگرسیون 071 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 20 -29 با روش خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتز پاتریک 0221 و خود پنداره کمارساراسوت 0290 پاسخ دادند. برای بررسی پایایی این ابزارها ازآلفای کرونباخ و برای بررسی روایی از روش تحلیل عامل استفاده شد که هر دو پرسشنامه پایایی و روایی خوبی را نشان می داد . یافته ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون بررسی شده است. نتایج تحلیل آماری یافته ها نشان داد که بین خودپنداره و الگوی ارتباطی خانواده همبستگی وجود دارد sig<0.05 و این دومتغیر رابطه معناداری با یکدیگر دارند

کلیدواژه ها:

پیش بینی ، خود پنداره ، الگوهای ارتباطی ، گفت و شنود ، همنوایی