تولید توان الکتریکی و حرارتی در مناطق دور از شبکه با استفاده از دیزل ژنراتور و توربین بادی و پیل سوختی

از آن جایی که انرژی زیست توده یکی از مهم ترین انرژی های تجدید پذیر می باشد و دسترسی به ان نیز آسان می باشد لذا کاهش خطوط انتقال و توزیع، قابلیت اطمینان بالا، افزایش بهره وری، کاهش مصرف سوخت، خصوصی سازی صنعت برق و مسایل زیست محیطی محرک های توسعه تولیدات پراکنده می باشند. یکی از روش ها برای از بین بردن زباله ها و فضولات دفن آن ها در زمین می باشد که با بهره گیری از بیوگاز تولیدی از آن و استفاده در دیزل ژنراتور میتوان انرژی الکتریکی و حرارتی مناطق دور از شبکه انتقال و توزیع را تامین نمود. بنابراین در این مقاله سیستمی شامل دیزل ژنراتور، که از بیوگاز تولیدی توسط زیست توده تغذیه می شود و پیل سوختی، به عنوان پشتیبان و بویلر، جهت تولید انرژی حرارتی برای ساختمانی در منطقه ای دور از شبکه پیشنهاد داده می شود.

کلیدواژه ها:

بیوگاز ، پیل سوختی ، دیزل ژنراتور ، زیست توده