رزیتا والایی شتربانی

بدون شک نمی توان تاثیر فرم را در طراحی سازه و در زیبایی ساختمان نادیده گرفت، همچنین فرم نقش مهمی را در نحوه عملکرد ساختمان در برابر زلزله ایفا میکند. اولویت قرار دادن هر عاملی در طراحی فرم معماری، نه تنها باید بر اساس نیاز های جامعه و شرایط مکانی و زمانی باشد؛ بلکه باید چنان باشد که امکان طراحی مناسب سازه، جهت مقابله موثر با نیروهای جانبی، از جمله زلزله و ... را فراهم آورد. سالهاست که فرمهای گوناگون معماری در مسیر تحول بشری خلق شده اند و برای ایستایی و پایداری این فرمها به مسائل سازه ای و ایستایی توجه می شد. بطور کلی هر فرم در معماری برای ایستایی و پایداری خود نیاز به یک سازه و استراکچر دارد که بتواند عملکرد خود را بعنوان فرم معماری انجام دهد. هیچ سازه ای بخاطر خود سازه ایجاد نمی شود هدف اصلی یک سازه محصور کردن ومشخص نمودن یک فضا است و درهمین راستا باید تلاش شود تا به کمک عناصر سازه ای بتوانیم هم فرم زیبا و اصولی را اجرا نمائیم و هم خود سازه را بعنوان یک عنصر در ترکیب با معماری ببینیم. یک سیستم سازه ای باید ضمن جوابگویی به نیازهای عملکردی، در مقابل بارهای وارده مقاومت نماید این مهم ترین وظیفه و نقش سازه می باشد. نیروهایی که یک سازه باید تحمل نماید عبارتند از: بار وزن خود سازه، بارهای طبیعی ناشی از باد، زلزله، شرایط محیط، آب و هوا و بارهای تولید شده در اثر عملکرد خاص سازه و ... است. در همین راستا طراحی معماری ما با یک مقوله سازه مواجه شده است همان گونه که گفته شده سازه تاثیر بسزایی در ایستایی بنا دارد در نتیجه در این مقاله سعی براین شده که تاثیر سازه در فرم ساختمان بر روند طراحی معماران امروزه را بیان کرد.

سازه ، فرم ساختمان ، طراحی معماری