سیده مریم حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران
هانیه صنایعیان - استادیار و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران

همه هنر ها به طور عرضی با همدیگر ارتباط دارند ،چرا که منشا تمام آنها تجلی زیبایی است. در عالم وجود دو عنصر معماری و موسیقی ارزش قدسی دارند ، معماری همان موسیقی و موسیقی همان معماری است. معماری موسیقی جامد است. هم موسیقی و هم معماری بسیار وام دار علم ریاضی هستند. رابطه بین موسیقی و معماری یک رابطه ذهنی است و نه یک رابطه واقعی بنابراین به طور کلی اساس برخورد شکلی با بررسی لایه های درونی بر پایه نسبت هایی است که با بهره گیری از علم هندسه به طور مشترک در موسیقی و معماری وجود دارد. فضا را می توان به طور مشترک هم در موسیقی یافت و هم درمعماری، زیرا که هر دو اینها ما را در فضایی متفاوت تر از آنچه به طور معمول در آن زندگی میکنیم قرار می دهند. فضا نه بر مطلق امری ذهنی است و نه می توان آن را عینی قلمداد کرد بلکه در مرز این دو قرار دارد. فرضیه ما شناخت وجوه تشابه معماری ایرانی با موسیقی ایرانی است تا ما روشن می سازد که : خاستگاهی که آفرینش معماری از آن آغاز می شود و مسیری طی می شود تا به هدف نهایی برسد در آفرینش موسیقی نیز صادق است مقاله پیش رو سعی دارد به روش کتابخانه ای به بررسی کاربردی زیبایی شناسی در موسیقی و معماری بپردازد و سپس الگویی مطلوب برای فضای معماری همگون با مفاهیم موسیقی ارائه دهد. پس ساخت بنایی ماندگار ملزم به شناخت دقیق روابط مشترک بین موسیقی و معماری است.

معماری ، موسیقی ، فضا ، زیبایی شناسی