تحلیلی بر سطح بندی سکونتگاههای شهری استان آذربایجان شرقی و توسعه نامتعادل شهر تبریز
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی انسان، معماری، عمران و شهر
- کد COI اختصاصی: ICOHACC01_175
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 382
نویسندگان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز گروه شهرسازی، تبریز، ایران
چکیده
مطالعه و برنامه ریزی در مورد توسعه فضاهای داخلی کشور (استانها یا مناطق) و توزیع و استقرار مطلوب جمعیت به صورت دستور کار مهم بسیاری از کشورهاخصوصا دًر کشورهای کمتر توسعه یافته که با مشکل عدم تعادل در توزیع جمعیت و فعالیت و نابرابریهای منطقه ای روبرو هستند، قرار دارد. هریک از کشورها با توجه به ویژگی های برنامه ریزی و شرایط اقتصادی و اجتماعی خود به موضوع فوق پرداخته اند. تعدادی از کشورها در غالب برنامه های آمایشی و براساس برنامه های بلندمدت سعی در متعادل نمودن توزیع جمعیت و فعالیت و امکانات در پهنه سرزمین (سطوح ملی منطقه ای) داشته اند و به منظور رویارویی با چنین مشکلاتی، برخی کشورها به تدبیر و بکارگیری رهیافت های مناسب در چارچوب یک شیوه راهبردی برنامه ریزی و مدیریت با دیدگاه آمایش سرزمین در سطوح ملی منطقه ای پرداخته اند. در حالی که تعدادی از کشورها، بدون توجه به مشکلات مربوط به توزیع و پراکندگی جمعیت و فعالیت و قطبی شدن فضاها و تمرکزگرایی شدید کلان شهرهای کشور، تلاش اساسی نه تنها در بهره گیری از تجارب مفید و قابل بکارگیری جهانی ننموده اند، بلکه از تجارب پیشین خود نیز نیاموخته و در راستای اصلاح عملکردهای خود حرکت ننمودهاند. کشور ایران با سابقه ای طولانی در تدوین و اجرای برنامه های عمران ملی (بیش از 65 سال با توجه به اولین برنامه عمرانی کشور در سال 1327 )، از عدم تعادل های فضایی و وجود تمرکزگرایی شدید در فضای ملی (شهر تهران) و مناطق (همچون شهر تبریز) رنج می برد و کوشش های فراوان برنامه ریزان و مسئولان کشور در جهت تدوین و اجرای برنامه های بلند مدت آمایش سرزمین چه در دوره قبل از انقلاب (برنامه آمایش سرزمین سیتران) و چه پس از آن (برنامه آمایش سرزمین جمهوری اسلامی 63 و 1362 و همچنین برنامه آمایش دوم) ، به سرانجامی مطلوب نرسیده است.کلیدواژه ها
رشد و توسعه نامتعادل ، ماکروسفالی شهری ، سلرله مراتب شهری ، آمایش سرزمین ، فقر شهریمقالات مرتبط جدید
- بررسی نقش جداره های شهری در ایجاد حس تعلق به مکان
- فضاهای دادگاهی و فاکتورهای دخیل در کاهش تنش های هیجانی
- بررسی خواص حدود خمیری و روانی خاک های رسی با استفاده از ژئوپلیمر زئولیت و متاکائولن و سرباره
- بررسی وضعیت آلایندگی فلزات سنگین پساب های شهرک صنعتی سلمان شهر و روش های حذف زیستی فلزات سنگین
- ارزیابی چرخه عمر زیست محیطی تولید فولاد به روش احیای مستقیم آهن (میدرکس) و کوره قوس الکتریکی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.