هانیه آرزمجو - دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه علامه طباطبائی
رویا راعی فرد - کارشناس ارشد مدیریت کارآفرینی دانشگاه تهران

استرس یکی از مشکلات روزافزون بهداشت کار است و میتواند هزینه های زیادی را به سازمان تحمیل کند. یکی از مهمترین خسارات وارده بر سازمان، تخریب و از هم پاشیده شدن روابط کاری در نتیجه استرس و عدم درک متقابل فرد تحت استرس توسط اطرافیان است. هدف از این تحقیق بررسی و شناخت الگوی رفتاری دو گروه زنان و مردان در مواجهه با استرس شغلی و شیوه مناسب مدیریت استرس در هریک از دو گروه است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان ستادی شرکت توانیر است. حجم نمونه 101 نفر است که به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بسته 32 سؤالی است و برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شده است. نتایج پژوهش گویای چند مورد است: 1) میزان استرس شغلی وابسته به جنسیت نیست 2) مردان در مواجهه با استرس بیشتر رفتاری پرخاشگرانه یا گوشه گیرانه بروز می دهند، 3) زنان از الگوی رفتاری ثابتی در مقابل استرس پیروی نمیکنند 4) روابط کاری و شبکه اجتماعی گسترده منجر به کاهش استرس شغلی می شود.

استرس شغلی، راهبرد رویارویی با استرس، روابط کاری، جنسیت