منصور جمشیدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه پیام نور واحد ساوه

امروزه سازمانها بر خلاف گذشته در یک محیط پیچیده و پویا فعالیت میکنند. حفظ و ماندگاری سازمان در یک محیط پیچیده و پویا کاری بسیار دشوار است. در چنین محیطی تغییرات سریع و شدیدی رخ میدهد. هر چقدر تغییرات و پیچیدگی محیطی زیاد باشد، به همان نسبت میزان عدم اطمینان محیطی بالا خواهد بود. هر چقدر عدم اطمینان محیطی بالا باشد، سازمانها نیاز بیشتری به دانش و آگاهی گسترده از عوامل محیطی دارند، تا بتوانند خود را با تغییرات و تحولات محیط تطبیق دهند یکی از این عوامل موثر و تسهیل کننده نوسازی استراتژیک، یادگیری سازمانی است. از این رو مقاله حاضر به دنبال بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر نوسازی استراتژیک میباشد. بدین منظور پس از شناسایی و بومی سازی مولفههای نوسازی استراتژیک و نظرسنجی از خبرگان، پرسش نامه تحقیق در قالب دو دسته سوالهای نوسازی استراتژیک و یادگیری سازمانی تدوین و در جامعه آماری تحقیق(گروه صنعتی سایپا) توزیع گردید. دادههای این تحقیق پس از جمع آوری توسط نرم افزارهای spss و visual pls تحلیل گردید. نتایج تحلیل دادهها حاکی از آن است یادگیری سازمانی تاثیر بسزایی در نوسازی استراتژیک دارد. از میان هفت فرضیه فرعی، تاثیر چهار فرضیه فرعی چشم انداز مشترک، تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی و توسعه شایستگی های کارکنان بر نوسازی استراتژیک مورد تائید قرار گرفت؛ و تاثیر سه فرضیه فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری گروهی و اشتراک دانش بر نوسازی استراتژیک مورد تائید قرار نگرفت.

مدیریت استراتژیک، نوسازی استراتژیک، یادگیری سازمانی، گروه صنعتی سایپا