ایمان چراتیان - عضو هیات علمی گروه پژوهشی اقتصاد، جهاد دانشگاهی واحد تربیت مدرس، دانشجوی دکترای اقتصاد بین الملل، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه ماز

طی چند دهه اخیر اجرای برنامههای خدمات عمومی اجباری (USO) جهت بهبود دسترسی آحاد جوامع، خصوصاً مناطق محروم و دورافتاده به خدمات ارتباطی، نقش بسیار مهمی را در سیاستگذاریهای مرتبط با بخشهای زیرساختی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ایفا نموده است در ایران نیز به منظور دستیابی به اهداف توسعه پایدار و ارتقای کیفی سطحزندگی روستایی و شهری، دستورالعمل اجرایی ارائه خدمات عمومی اجباری به تصویب کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی رسیده و سازوکار اجرایی آن از ابعاد مختلف بررسی شده است. در این تحقیق و به منظور تحلیل وضعیت روستاهای کشور از حیث میزان دسترسی به خدمات ارتباطی پایه، با تفکیک روستاهای کشور به سه بخش زیر 20 خانوار، بالاتر از 20 خانوار و بالاتر از 20 خانوار، وضعیت روستاهای مذکور را به ترتیب از نظر دسترسی به تلفن عمومی، تلفن ثابت و دفاتر خدمات ارتباطی مورد بررسی قرار دادهایم. نتایج این تحقیق حاکی از وجود ناهمگونی محسوسی در دسترسی روستاهای مورد بررسی به خدمات پایه میباشد. لذا لازم است تا در برنامه ریزیهای پیشروی، روستاهایی که از نظر دسترسی به ارتباطات پایه با محدودیت بیشتری مواجه میباشند، جهت پوشش خدمات ارتباطی پایه در اولویت قرار گیرند

خدمات عمومی اجباری (USO) ، اطلاعات و فناوری ارتباطات (ICT) ، خدمات پایه، مخابرات، روستا