نگین تقی پور - آموزشکده فنی وحرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران
زینب کریمی - آموزشکده فنی وحرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان()، اصفهان، ایران
رضا کریمی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) اصفهان، ایران

بهره برداری درست از تحولات سریع علم و فن آوری و مدیریت تحولات علمی و فن آورانه مستلزم آن است که بتوانیم سیاست های علم و فناوری خود را متناسب با تهدیدها و فرصت های آینده ای که محصول تحولات و انقلاب های علمی و فناوری هستند، طراحی کنیم . شیوه طراحی سیاست های روز بر اساس بینش و درک ما از تهدیدها و فرصت های آینده، نیاز به مهارت و عزم فراوان دارد. آینده پژوهی به معنای فرآیندی سامان مند، و مشارکتی برای ساخت چشم اندازهای میان مدت و بلندمدت از جمله این مهارت هاست . درواقع، آینده پژوهی فرآیندی است که از طریق ایجاد ارتباط، هماهنگی و هم اندیشی ها بین سازمان ها و نهادهای جامعه، به سیاست گذاران و سیاست مداران کمک می کند تا برنامه های مناسبی را طراحی کنند. به نظر می رسد که تکنولوژیست های امروزی بیش از گذشته باید به خواسته های جوامع بشری گردن نهند و امید است که این التزام موجبات تعامل بهتر تکنولوژی وجامعه را فراهم آورد . بنابراین، برنامه ریزی برای توسعه تکنولوژی های آینده نمی تواند نسبت به برنامه های انجام شده برای آینده جوامع بشری بی تفاوت باشد. پس توجه به مشکلات و یا چالش های آینده جوامع از ضروریات مقدمه چینی برای توسعه تکنولوژی های آینده به شمار می رود. به ویژه آن دسته از چالش هایی که به سادگی قابل حل نیستند و حل مؤثر آن ها در گرو همراهی مؤثر گروه های اجتماعی است. شاید مرور برخی از این چالش ها زوایای تاریک بیشتری از فرآیند برنامه ریزی برای توسعه تکنولوژی های پیشرفته در آینده را روشن سازد. به این منظور در این پژوهش به بررسی میزان تأثیر آینده پژوهی در نوآوری مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته شده است.

آینده پژوهی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، نوآوری، رسانه