محسن صادق عمل نیک - دانشیار، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، دانشگاه تهران
حامد رضائیان اول - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، دانشگاه تهران
احسان مردان - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، دانشگاه تهران

با توجه به رقابتی شدن بازارهای جهانی و اهمیت نقش مشتری در توسعه سازمانها، به کارگیری یک مکانیزم قدرمتند و قابل اطمینان به منظور پشتیبانی از تصمیم گیرندگان در مواجهه با سفارشات مشتریان اجتناب ناپذیر است. میزان محصول قابل تعهد ( Available-To-Promise/ATP ) مکانیزمی است که با در نظر گرفتن عوامل متعدد تولیدی به طور همزمان، اقدام به پذیرش یا رد سفارشات مینماید. در بیشتر مطالعات صورت گرفته در زمینه ATP افق زمانی تصمیمگیری و اجرای مدل به صورت کوتاه مدت در نظر گرفته شده است. از همینجهت این مطالعات با فرض آگاهی کامل و قطعیت شرایط صورت پذیرفته اند. اما در سیستمهای تولیدی سفارشمحور ( Make-To-Order/MTO )محصولات پیچیده بوده و تولید محصول فقط پس از دریافت سفارش مشتری، صورت میپذیرد. از اینرو تحویل سفارش مشتری نیاز به زمان طولانیتری داشته و در نتیجه افق تصمیم گیری میان مدت خواهد بود. در چنین شرایطی میتوان فرض نمود که محیط تولیدی با عدم قطعیتهای مختلف مواجه خواهد بود. یکی از عواملی که میتواند تأثیرات زیادی بر تعهدات سازمان به مشتری داشته باشد، عدم قطعیت عرضه مواد اولیه و قطعات میباشد. بنابراین در این تحقیق از یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح تصادفی چند مرحلهای به منظور توسعه مکانیزم ATP در شرایط عدم قطعیت عرضه استفاده شده است. در انتها از طریق آنالیز عددی، مدل ارائه شده مورد بررسی قرار میگیرد.

میزان محصول قابل تعهد، عدم قطعیت عرضه، برنامهریزی تصادفی چند مرحله ای