حسن حسین پور حسن آبادی - کارشناس ارشد روانشناسی
جواد خرمی - کارشناس ارشد روانشناسی
حمیدرضا حیدری - کارشناس ارشد روانشناسی
نسرین خلیقی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مثبت نگر گروهی بر کاهش رفتارهای پرخطر زندانیان انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری شامل کلیه زندانیان شهر تایباد بود. از بین افرادی که مایل به همکاری بودند و بالاترین نمره در مقیاس رفتارهای پرخطر کسب کرده بودند 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت گردآوری داده هااز مقیاس رفتارهای پرخطر زاده محمدی و احمدآبادی 1388 استفاده شد.مداخلات آزمایشی برای گروه آزمایش در یازده جلسه اجرا شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. بعد از اتمام جلسات پس آزمون روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که با 99 درصد اطمینان مداخله مثبت نگر گروهی بر کاهش رفتارهای پرخطر زندانیان در نمونه مورد نظر موثر بوده است. بنابراین مداخلات مثبت نگری و مثبت اندیشی به عنوان یک رویکرد اثربخش بر ویژگی های روانشناختی افراد، پیشنهاد می گردد.

مداخله مثبت نگر گروهی، رفتارهای پر خطر و زندانیان