تنگناهای مسکن و بهبود آن در مناطق فقیرنشین نمونه موردی : محله منبع آب در اهواز

مقوله مسکن از مهم ترین بخش های توسعه در یک جامعه است که با ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی خود اثرات گستردهای در ارائه سلامت و سیمای جامعه دارد . همچنین در مجموعه نیازهای اولیه انسان نیز اسکان دومین نیاز حیثیتی او پس از پوشاک قرار میگیرد و اگر توسعه یافتگی یک جامعه را منوط به تأمین و افزایش عزت نفس عقلانی آن بدانیم؛ همانا توسعه امر مسکن نیازمند مطالعات گسترده در اقشار و بخشهای مختلف اجتماع میباشد . شناخت عوامل مؤثر بر تقاضای مسکن به رفع عدم تعادل در این بازار کمک خواهد کرد زیرا در دورهای که مسکن عمدتاً به صورت اسکان غیر رسمی جلوه نموده و در حال گسترش است؛ کیفیت و تداوم بهره مندی افراد به مسکن را میتوان یکی از ارکان توسعه شهر دانست.از جمله مناطق فقیر نشین شهر اهواز که زمانی خارج از محدوده ی شهر بود می توان از کوی منبع آب نام برد و هم اینک که جزیی از شهر محسوب می شود با مسائل متعدد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و ... مواجه است . روش تحقیق در پژوهش حاضر بر اساس روشی ترکیبی به همراه راهبردهای کیفی و نمونه موردی خواهد بود که چگونگی رفع کیفی نیاز مسکن و عوامل مؤثر در آن بررسی شده و با اشاره به محله منبع آب شهراهواز به عنوان نمونه ای موردی، کیفیات و نیازمندیهای مورد انتظار ساکنین آن شناسایی میشود که در نهایت به سوی تدوین یک برنامه جامع بخش مسکن که شناخت کامل و تجزیه و تحلیل عمیق ابعاد گسترده توسعه مسکن و عوامل مؤثر در این مسئله را پیریزی خواهیم کرد .

کلیدواژه ها:

مسکن ، توسعه مسکن ، اسکان غیررسمی ، سیمای جامعه ، تقاضای مسکن ، مناطق فقیرنشین ،