سحر پروینی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی،دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی آب،دانشگاه تبریز
اکرم عباسپور - استادیار سازه های آبی دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز
علی حسین زاده دلیر - استاد سازه های آبی دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی آب،دانشگاه تبریز

از جمله روش هایی که اخیرا مطرح شده است تعبیه صفحات مدفون در دال بستر فرسایش پذیر می باشد. کلیه آزمایش-های این تحقیق در شرایط آب زلال، رسوب بستر یکنواخت انجام شده است. در این راستا آزمایشات متعددی صورتگرفت که در آنها از صفحات مدفون با دو زایه 50 و 90 و در فواصل متفاوت از سکوی فرسایش ناپذیر در شیب افقی بااعداد فرود 4-9 استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایشات که به صورت نیمرخ های آبشستگی ترسیم شدند، نشان دادند که زاویه و محل قرارگیری صفحات در کنترل و کاهش عمق آبشستگی موضعی از اهمیت زیادی برخوردار است.صفحات بازاویه 50 درجه 49 % نسبت به صفحات با زاویه 90 درجه عملکرد بهتری دارند. بهترین فاصله قرارگیری صفحات قائم به صورت تکی در فاصله L(p)=45 از سکوی فرسایش ناپذیر بوده و بهترین فاصله صفحات با زاویه 50 درجه به صورت تکی در فاصله L(p)=30 از سکوی فرسایش ناپذیر می باشد.

رسوب یکنواخت ،عمق آبشستگی ،نیمرخ آبشستگی