امیر ظهرابی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه کاشان اصفهان گروه مهندس عمران
فرشاد عامری
مهدی ظهرابی

افزایش روزافزون بهای مصالح اولیه و نیزخسارتهای غیرقابل جبران زیست محیطی بلندمدت، موضوع بازیافت نخاله ساختمانی رامه می نماید. ازطرف دیگر بهره برداری بیش ازحد ازمنابع طبیعی برای ساخت راهها، تولید بتن ، آجرو مصالح ساختمانی، کمبودمصالح طبیعی رانیز درپی داشته است. موادبازیافتی باافزودن مصالح مرغوبتر قابل استفاده مجدد می باشند. یکی از پوزولان ها که امروزه درصنعت ساخت بتن کاربرد فراوان دارد میکروسیلیس میباشد. مصرف این ماده میتواند سبب کاهش نفوذپذیری بتن، افزایش مقاومت الکتریکی بتن، افزایش مقاومت فشاری و افزایش دوام بتن دربرخی شرایط گردد.دراین مقاله باتوجه به جایگزینی شن وماسه باسنگدانه های بازیافتی وجهت بهبود برخی از خواص بتن درصد بهینه میکروسیلیس (10 تا 15درصد) به آن اضافه شده وخصوصیات مقاومتی بتن با نسبت آب به سیمان وعیارسیمان یکسان مورد بررسی قرارگرفت که نمونه های ساخته شده درسنین 3و7و28 روزه تحت آزمایش مقاومت کششی وفشاری و خمشی قرارگرفته و طبق نتایج حاصله نشان دادکه بتن های ساخته شده ازسنگدانه های بازیافتی حاوی میکروسیلیس دارای مقاومت کششی و فشاری و خمشی بیشتری (16./.، 13.6./. و 12.9./. ) نسبت به بتن با سنگدانه بازیافتی میباشد هم چنین بتن بازیافتی حاوی میکروسیلیس ازنظرمقاومت فشاری وکششی وخمشی بالاترازبتن معمولی مشابه خود میباشد وجذب آب کمتری نسبت به بتن معمولی می باشد

زیست محیطی ، بتن، میکروسیلیس، سنگدانه های بازیافتی، مقاومت کششی وفشاری