اثر تجارت خارجی بر فقر در استانهای ایران

تجارت خارجی آثار گستردهای براقتصاد ومتغیرهای مهم اقتصاد داخلی دارد.فقر از جمله متغیرهایی است که به گونهای ازاین امر تأثیر میپذیرد. برخی بر این باورند که بین کاهش فقر و آزادسازی تجارت رابطهی مثبت وجود دارد. ازسوی دیگرمطالعاتی نیز به ارتباطی منفی بین آنهادست یافتند. در زمینه اثر تجارت خارجی بر فقر مطالعاتی صورت گرفته است. اما در زمینه اثر تجارت خارجی بر فقر استانهای کشور تا کنون مطالعهای انجام نشده. بر همین اساس پژوهش حاضربهبررسی تأثیر تجارت خارجی بر فقر استانهای کشور با استفاده از روش دادههای تابلویی طی سالهای 9711 9731 می پردازد.در این راستا،جهت محاسبه شاخصهای نابرابری ازدونسبت متوسط مخارج دهک اول ودو دهک اول به متوسط مجموع مخارج کل خانوارها به عنوان شاخصهای وسعت فقر وهمچنین نسبت متوسط مخارج ده درصد ثروتمندترین به دهدرصد فقیرترین افراد با عنوان شاخص عمق فقر استفاده شده است.شاخصهای تجارت خارجی نیز شامل سهم صادرات از کل تولید ناخالص داخلی وسهم واردات از کل تولید ناخالص داخلی درنظر گرفته شده است.دراین مطالعه تأثیر متغیرهاییمثل تولید ناخالص داخلی وسرمایهگذاری استانها وسهم صادرات وواردات از کل تولید ناخالص داخلی استانها بر شاخص-های وسعت فقر وعمق فقر بررسی شد که نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد، عوامل تولید ناخالص داخلی وسرمایهگذاری در مقادیر ابتدایی باعث گسترش وسعت وعمق فقر میشوندکه در مورد تولید ناخالص داخلی نشان از تأیید فرضیه کوزنتسورابطه uشکل معکوس بافقر میباشد. این نتیجه دال بر آن است که در کشور سرمایهگذاری وتولید ناخالص داخلی هنوز به مرز آستانه نرسیده است.ودر مقادیر بالاتر باعث کاهش فقر میشوند.وهمچنین واردات باعث گسترش فقر میشود وصادرات باعث کاهش فقر می شود.

کلیدواژه ها:

تجارت خارجی ، فقر ، تولید ناخالص داخلی ، سرمایه گذاری