سیده مریم حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب ، تهران، ایران
لیلا زارع - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران
سعید شومال - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب ، تهران، ایران

مفهوم معنا از دیرباز یکی از مقوله های مطرح در مبانی نظری معماری بوده است. معنا گرایی نگرشی در طراحی معماری است، که پرداختن به دنیای معنی است بیش از آنکه پرداختن به دنیای فضا، شکل وتاریخ باشد. معنا گرایی در معماری مقوله ای از اندیشه هاست که یک بنا میتواند ارائه کند. در معماری اسلامی ایران معنا، زیبایی، شکل و سازه 4 عامل اساسی هستند که با ترکیبی متناسب از آنها معمار قادر است نقشی از جهان معنا را در عالم مادی متجلی سازد. از طرفیتوجه به مفهوم الگو و مفاهیم مرتبط با آن به این خاطر است که دغدغه ایجاد کیفیت مطلوب در فضای معماری به عنوانیکی از اصلی ترین اهداف معماران است. پدیده های عالم از نظر تفکرات اسلامی دارای دو وجه صورت و معناهستند.جهان بینی اسلامی شامل اصولی چون توحید، وحدت در عین کثرت، تجلی پروردگار در عالم خلقت و غیره استکه در حوزه معنا قرار میگیرند.حال آنکه در نظریات معماری توجه به ظاهر، رویکرد کالبدی و توجه به باطن، رویکرد معنا گرا نام دارد.برای شناخت روح معنا در کالبد معماری ابزارهایی چون آب، هندسه، فضای تهی، نور و غیره در اختیار ما قرار دارد. مقاله پیش رو سعی دارد به روش کتابخانه ای با بررسی اصول جهان بینی اسلامی و تاثیر معناگرایی اسلامی بر کالبد معماری الگویی مطلوب جهت معماری همگون با اصول تفکر و جهان بینی اسلامی ارائه دهد.

معماری، جهان بینی اسلامی، رویکرد کالبدی، رویکرد معناگرا