محمد بهزادپور - دانشجوی دکترای تخصصی معماری, مربی
زهرا آشینه - دانشجوی کارشناسی ناپیوسته معماری

اغلب محیط های آموزشی ساخته شده علی رغم رعایت بسیاری از استاندارد های موجود در معماری قادر به تامین خواسته های کاربران خود نیستند. این امر ناشی از رعایت نکات عملکردی و تکنولوژیکی ساختمان نیست بلکه اغلبناشی از فقدان کیفیت هایی است که به دلیل عدم توجه به فرهنگ، آموخته ها، عادات و خواست های روان شناختی کاربران و به عبارتی به دلیل عدم تامین نیازهای روان شناختی آن ها بروز می یابد. یکی از این نیازها حستعلق به مکانی ست که فرد در آن حضور می یابد. حس تعلق از کجا و چگونه به وجود می آید؟ آیا تامین این نیاز به تمهیدات کالبدی محتاج است یا فرهنگ، روابط اجتماعی افراد، اعتقادات و روحیاتشانبر آن تاثیرگذار است؟ اساسا داشتن حس تعلق چه تاثیری بر بالا بردن کیفیت فضا و رضایتمندی استفاده کنندگان از آن دارد؟ در این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر احتمالی طراحی مناسب فضاهای جمعیدر دانشگاه ها بر حس تعلق دانشجویان هستیم. زیرا بدون داشتن محیطی مناسب، دستیابی به اهداف آموزشی دشوار خواهد بود.

حس تعلق، تعاملات اجتماعی، فرهنگ، فضاهای جمعی