محمدحسین سلحشور - کارشناس ارشد علوم سیاسی و دانشجوی رشته حقوق بین الملل دانشگاه پیام نور تهران

استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در آمریکا راهی طولانی سپری کرده است و نزدیک به یک دهه است که درعملیات های مختلف نظامی از آنها استفاده می شود. در طول یک دهه گذشته هواپیماهای بدون سرنشین 300، دربسیاری از عملیات های نظامی در پاکستان ، عراق، افغانستان، یمن، سومالی و لیبی حضور داشته اند. در میان اینحملات، 95 درصد از میدان حضور این هواپیماها در کشور پاکستان و مابقی آنها بیشتر در یمن و سومالی بوده است و درمجموع این هواپیماها به کشته شدن بیش از دو هزار نفر از افراد مشکوب به شبه نظامی و عضویت در گروه هایتروریستی و تعداد زیادی از غیرنظامیان منجر شده اند. به گزارش دفتر تحقیقات روزنامه نگاری مستقر در لندن، از سال2004 میلادی بیش از سه هزار و 587 نفر در حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در پاکستان کشته شده اند.دانشگاه های استنفورد و نیویورک امریکا اخیرا با انتشار گزارشی درباره تاثیر فزاینده حملات پهپادهای تروریستی امریکا بر زندگی مردم عادی پاکستان هشدار داده و در گزارش خود آورده اند: «درصد اهداف سطح بالایی که در این گونه حملات کشته شده اند، بسیار پایین بوده و فقط حدود 2 درصد از کل تلفات را شامل می شود. «استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین که از راهبردهای آمریکا در مبارزه با تروریسم خوانده می شود، منجر به خشم مردمی در بسیاری از کشورهای اسلامی و عربی از سیاست های آمریکا شده است، که یمن، پاکستان و افغانستان از این جمله اند. حال با توجه به مطالب فوق مقاله حاضر با استفاده از روش پژوهشی- توصیفی و استنادی به بررسی مساله مهم و اساسی هدیه دموکراسی و حقوق بشر به ملتها با هواپیماهای بدون سرنشین دولت آمریکا در قرن 21 پرداخته و این اقدام تروریستی رامورد واکاوی و بررسی قرار داده است.

دول آمریکا ، حقوق بشر ، هواپیماهای بدون سرنشین، تروریسم ، حقوق بین الملل