حسین پانیتی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشکده کشاورزی شیروان
حسین صبوری - دانشیارگروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس
محمد خیرخواه - دانشیاررگروه تولیدات گیاهی دانشکده کشاورزی شیروان

به منظور تعیین مناس ب ترین رژیم آبیاری و همچنین تشخیص بهترین ترکیب تیماری حاصل از کاربرد اسیدسالسیلیک، پرولین و گلایسین جهت افزایش راندمان محصول برنج، این بررسی در بهار سال 1393 در مزرعهتحقیقاتی واقع در مهدی آباد شهرستان گنبد کاووس انجام شد. در این بررسی رقم دمسیاه در آزمایشی به صورتکرت خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. فاکتور اصلیو فرعی به ترتیب رژیم آبیاری در سه سطح (غرقاب، آبیاری 8 روز در میان و آبیاری 16 روز در میان) و فاکتور فرعیترکیبی از سالسیلیک (در دو سطح 0 و 1)، پرولین (در دو سطح 0 و 1) و گلایسین (در دو سطح 0 و 1) بود.عملکرد در شرایط غرقاب، محلول پاشی گلاسین، محلول پاشی سالسیلک اسید، محلول پاشی پرولین، اثرمتقابلپرولین x سالسیلک اسید، اثر متقابل پرولین x گلاسین، اثر متقابل گلاسین x سالسیلک اسید در سطح یک درصد معنیدار بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین های صفات مورد بررسی نشان داد که بیشترین عملکرد پس از شاهد (غرقاب) به ترتیب مربوط به محلول پاشی تیمارهای گلاسین، پرولین و اسیید سالسیلیک بود. نتایج حاصل آزمایشنشان داد که با محلول پاشی توسط مواد ضد تنش میتوان تا حدودی اثرات تنش خشکی را برطرف ساخت.

اجزای عملکرد، برنج، تنش خشکی، مدیریت های آبیاری، مواد ضد تنش