بررسی برخی از جنبه های اکولوژیکی گیاه علف بره Festuca avina در مراتع ییلاقی استان مازندران

آگاهی از بوم شناختی فردی گایهان مرتعی از جمله مهمترین مطالعات بنیادی است که بایستی با دقت بیشتری صورت گرفته تا با اطمینان بیشتری بتوان از این عناصر گیاهی در بهبود برنامه های اصلاح و احیاء مراتع استفاده نمود. برای دستیابی به این اهداف، تحقیقی در خصوص بررسی اکولوژیکی گونه فوق صورت گرفته است. در این تحقیق مطالعه پیرامون فنولوژیف نحوه زادآوری، ترکیبات شیمیایی، میزان تولید علوفهف گونه های گیاهی همراه، ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک (بافت، pH و Ec) بررسی های اقلیمی، بررسی سیستم ریشه ای و اندام هوایی گیاه، فراوانی و پوشش تاجی و سایر فاکتورهای مؤثر بر پراکنش این گونه و ... در هر یک از مناطق رویشی صورت گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده، این گونه در مراتع ییلاقی از ارتفاع 1800 تا 3400 متر و در نواحی دارای اقالیم نیمه خشک، نیمه خشک سرد، مدیترانه ای سرد و فراسرد پراکنش دارد. گونه های؛ Onobrychis cornuta, Bronus tomentellus, Artemissia fragrans, Thynus pubescens با گونه Festuca ovind تیپ های غالب مراتع استان را تشکیل می دهند. این گونه تقریباً از اواسط فروردین مرحله رویشی، اواسط خرداد مرحله گلدهی و در اواخر تیر مرحله ریزش بذر را می گذراند و در خاکهای با بافت سبک و شنی، لومی و حتی رسی نیز به خوبی می روید. میزان نزولات آسمانی رویشگاه این گونه از 250 تا 550 میلی متر متغیر می باشد. متوسط پوشش تاجی 39/95 درصد و متوسط پوشش نسبی 53/86 در هر یک از پلاتهای یک متر مربعی در رویشگاه این گونه برآورد شده است. نتایج حاصل از تجزیه شیمیایی این گونه نشان می دهد که درصد پروتئین خام و چربی خام با افزایش سن گیاه کاهش یافته و میزان انرژی خام تا مرحله رسیدن بذر افزایش یافته و سپس کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بوم شناسی فردی ، علف بره ، مراتع ییلاقی مازندران