محمدرضا مغاره - دکتری در مهندسی عمران، عضو هیئت علمی بخش معماری دانشگاه شیراز
محمدجعفر کریمی صالح - کارشناس ارشد شهرسازی، مسئول دفتر مطالعات و برنامه ریزی بافت های فرسود

شکل گیری کالبدی شیراز طی دوره های زمانی مختلف، بخش هائی از بناهای شهر را به ویژه در بافت قدیم و در مرکز شیراز به عنوان گستره فرسوده و بی دوام مطرح نموده است .عمدتاً این بناها از حدود سی سال پیش به قبل ساخته شده اند. می توان ساختمان های بی دوام را به لحاظ مشخصات سازه ای به 5 دسته زیر تقسیم کرد: -1 ساختمان های قدیمی با مسنی سنگ چین، دیوارهای خشتی یا آجری، نمای آجری یا جوبی، تیر ریزی چوبی سقف، کاهگل و ملات لمر اهک -2 ساختمان های قدیمی میراثی با مسنی سنگ چین، دیوارهای خشتی یا آجری، نما آجری یا چوبی، تیر ریزی چوبی سقف، کاهگل، با تزیینات مرتبط، ملات لمرآهک یا ساروج. -3 ساختمان های اسکلت بنائی با مسنی سنگ چین، دیوار خشتی یا آجری ، سقف خرپای چوبی با پوشش شیروانی، و ملات سه گرگ (سیمان و لمرآهک). -4 ساختمان های اسکلت بنائی، سقف تیرآهن قدیمی بدون اتصالات لازم، دیوارهای خشتی یا آجری، در و پنجره های پروفیلی یا چوبی و سقف تراس یا شیروانی. -5 ساختمان های اسکلت بنائی، با سقف تیر آهن و تراس، دیوارهای آجری، ملات لمرآهک و سیمان با شناژهای افقی در پائین. تعداد قابل توجهی ازاین ساختمان های فرسوده به عنوان ساختمان های مهم شناخته می شوند، که مورد استفاده عمومی می باشند.مقاله پیش رو وضعیت ساختمانهای مهم، بی دوام و مورد استفاده عمومی در شهر شیراز را بررسی می نماید.