آموزه های دینی و راهکارهای تحقق سبک زندگی دینی

سبک زندگی در حوزه مطالعات فرهنگی به مجموعه رفتارها و الگوهای کنش هر فرد که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی باشد، اطلاق می شود .طبیعی است که بر اساس چنین رویکردی، سبک زندگی علاوه بر این که دلالت بر ماهیت و محتوای خاص تعاملات و کنش های اشخاص در هر جامعه دارد و مبین اغراض، نیات، معانی و تفاسیر فرد در جریان از جمله « سبک زندگی » عمل روزمره است، نشان دهنده کم و کیف نظام باورها و ارزش های افراد نیز خواهد بودمفهوم مفاهیم علوم اجتماعی و علم جامعه شناسی و مردم شناسی است که اخیراً و در دهه اخیر بسیار مورد توجه عالمان علوماجتماعی و مدیران فرهنگی قرار گرفته است؛ سبک زندگی معنایی است که از به هم تنیدگی و پیوند و نظام وارگی و شبکه ای بودن عوامل متعددی که در شیوه های زندگی یا اقلیم های زیستن انسان تأثیر می گذارند، به وجود آمده استسبک زندگی برای ایجاد حرکت تصحیح و تسریع به سمت مؤفقیت و ایجاد تغییر لازم در نگرش ها و رویکردهاست تا با پردازش داده ها و کد گذاری صفر و یک دوباره روش های موجود، معنای زندگی دنیوی با افق اخروی مورد تامل قرار گیرد. نگاه اولیاء دین قبل از اینکه مربوط به قشر و طایفه خاصی باشد مربوط به اصل آدمیت است، پس در ارائه سبک، هم از جهت اثبات و هم از جهت ثبوت، احتیاج به فطریات و توجه بیشتر به منابع اسلامی خواهیم داشت؛ چرا که نرم افزار الهی در ارائه سبک دینی، اسلام است.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، آموزه های دینی ، سبک زندگی دینی