ابراهیم جاویدی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر

در اثرتعدد بارگذاری و افزایش ترافیک جاده ها و فرودگاه های کشور ترکهای خستگی کی یک از مهم ترین خرابی های روسازی های آسفالتی هستند، به وجود می آیند. ژئوسنتتیک ها می توانند به عنوان تقویت کننده در روسازی های آسفالتی تا حد زیادی در افزایش طول عمر آن ها و جلوگیری از ایجاد ترک های زودرس مؤثر باشند. این مقاله، به بررسی عملکرد دو نوع ژئوسنتتیک (ژئوتکستایل و ژئوگرید) در عمر خستگی تیرچه های آسفالتی به ابعاد 50×63×381 میلمتر می پردازد. نمونه های مسلح نشده، مسلح شده با ژئوتکستایل ومسلح شده با ژئوگرید از دالهای آسفالتی بریده شده، از مقطع آزمایشی ساخته شده در محل تهیه گردیدند. آزمایش خستگی با استفاده از آزمایش تیر خمشی با بارگذاری 4 نقطه ای در حالت کرنش ثابت با موج نیمه سینوسی، بدون استراحت و فرکانس 10 هرتز، انجام شد. در پایان عمر خستگی نمونه ها، کاهش سختی به 50% سختی اولیه تعریف گردید. نتایج نشان می دهد که عمر خستگی نمونه های مسلح شده با ژئوتکستایل و ژئوگرید تا 50 و 56 درصد افزایش می یابد.همچنین لایه مسلح کننده در نمونه های مسلح شده، باعث افزایش سختی اولیه و کاهش سرعت سترش ترک در تیرهای آسفالتی، در مقایسه با حالت مسلح نشده، می گردد.

روسازی های انعطاف پذیر ، ترکهای خستگی خستگی ، ژئوسنتتیک ها و سختی اولیه