بررسی فقهی جزائی دیه مو

بر اساس دین مبین اسلام، بخشی از احکام فقهی مربوط به تعیین انواع جرائم و مجازات ها و اقدامات تأمینی و تربیتی است که درباره جرم اعمال می شود. هر فعل یا ترک فعلی ک در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد، جرم محسوب می شود. یکی از اهداف مهم مجازات، پیشگیری از وقوع جرم است. شریعت مقدس اسلام به پرداخت دیه توصیه کرد است تا از این طریق درهای رحمت و محبت گشوده شود. (...و آنانکه به احکامی که خدا نازل کرده حکم نمی کنند، کافرند.) (مائده/ 44 ). دیه، مالی است که در جنایت وارده بر نفس یا اعضاء،به اولیای دم یا مجنی علیه در صورت تقاضا،پرداخت می شود، که نوع ومیزان آن توسط شارع مقدس و به تبع آن قانونگذار با رعایت زن و مرد، زوج و فرد، مسلمان و غیر مسلمان با تشخیص اهل خبره معین شده است. مو از جمله اعضایی است کهت أثیر زیادی در زیبایی افراد دارد. فلسفه تعیین دیه برای مو، حمایت کیفری از زیبایی افراد است. درآیات 178 سوره بقره و 92 سوره نساء به صورت مجمل به موضوع دیه اشاره شده است. در تحقیق حاضر برآنیم تا با مراجعه به متون فقهی مورد اقتباس قانونگذار در وضع مواد 576 تا 585 قانون مجازات اسلامی و نیز مبانی حقوقی این مواد، ابعاد گوناگون دیه مو را به روش تحلیلی مورد بررسی قرار دهیم تا هم ابهامات موجود بر سر راه برداشته شود و هم اینک راه حل های جدید به فراخور نیاز جامعه به منصه ظهور گذاشته شود.

کلیدواژه ها:

دیه ، ارش ، حکم ، فقه