محسن کاظم پورچورسی - بخش برق دانشگاه علم و صنعت ایران
رضا دشتی - بخش برق دانشگاه علم و صنعت ایران

این مقاله جایابی نشانگر خطا را با یک روش بهینه سازی تک هدفه انجام می دهد. محاسبه زمان خطایابی برای یک خرابی مدلسازی مناسب اثر نشانگرها و از روی نحوه پیمایش خطوط شبکه برای خطایابی انجام شده است تا نتایج واقعی تری بدست آید که این روش روی سیستم های بزرگ نیز قابل پیاده سازی می باشد. با توجه به اینکه نشانگرهای با قابلیت مخابراتی با توجه به ماهیتشان دارای احتمال عملکرد اشتباه بیشتری می باشند، فرمول بندی ریاضی مناسبی برای زمان خطایابی در حالت در نظر گرفتن عدم قطعیت عملکرد نشانگرهای مخابراتی ارائه شده است. مجموع هزینه انرژی توزیع نشده، هزینه خرید نشانگرهای با قابلیت مخابراتی و هزینه جریمه خاموشی هدف جدید به عنوان تابع هدف در نظر گرفته شده اند. در این مقاله، کارا یی الگوریتم ازدحام ذرات بهبود یافته برای بهینه سازی تابع هدف جایابی نشانگر بررسی شده است و نتایج روی یک فیدر تست 11 باسه واقعی پیاده شده است تا کارا یی روش مورد نظر بررسی شود

سیستم اتوماسیون توزیع، جایابی نشانگر خطا، الگوریتم ازدحام ذرات بهبود یافته، قابلیت اطمینان سیستم توزیع