سیروان امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد سنندج
سهیلا مهربخش - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه دیلمان
بهزاد عبدالکریمی - دانش آموخته کارشناسی معماری دانشگاه عمران و توسعه همدان
سیروس مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد سنندج

واقعیت اسکان بشر در عرصه حاضر پدید اورنده پارادوکسی در زندگی انسان است و این باور را به مردم قبولانده که زندگی در شهر ها بهتر است.ابعاد تحول اساسی رشد شهر نشینی وارتقاء سطح کیفی خیابان ها بنا بر جوابگو بودن آن بر جمعیت شهر طی دهه های گذشته مسایل گوناگونی را با خود به همراه داشته که مدیریت کارآمد یکی از پر اهمیت ترین مقوله ها و در عین حال برنامه ریزی برای توسعه یکپارچه شهری بر این منظور که هر اقدامی در راستای شهر سازی وتوسعه شهری به طور مستقیم با منافع گروه های وسیع مردمی در تقابل دوسویه بوده، چالش بر انگیز ترین مسئله شهریاست.درجوامع پیشرفته تصمیم گیری درتوسعه شهری همگام با توسعه مشارکت مردمی، به شکل های گوناگون ودر محدوده های متفاوت، مشمول سازوکارهای دموکراتیک قرار گرفته که مردم از این تصمیمات مربوطه از طریق نمایندگانخود )شوراهای شهر( که از عوامل اصلی این کارگذاران هستند مطلع میشوند.خیابان های شهری نه تنها عامل اقتصادی ، بلکه به عنوان بخش تاثیر گذار اجتماعی ، فرهنگی و زیست محیطی، در تضمین سلامت روحی حائز اهمیت میباشد.بستراجتماعی ، اقتصادی در شریانهای شهری زمینه ساز نگرش کمیت بر کالبد منظر سبز شهری شده که پی آمد آن درتضعیف احساسات و روان انسان ها مشهود است.در این مقاله سعی بر آن شده تا به روش تحلیلی و تطبیقی در جهت بررسی نقش اقتصادی ، اجتماعی و تعامل آن با مدیریت یکپارچه بر سیمای کلی جدارهخیابانی بپردازیم که پیاده رو وجداره آن مهمترین نقش را ایفا میکنند.ضرورت تحقیق برآنست تا علیرغم کشف عامل تاثیر گذار بر کیفیت بصری، در رفع این معضل و برای بهبودی آن راه حل مناسب با اتکا به مطالعات میدانی و نظر سنجی عمومی استخراج گردد. در این راستا به بررسی یک نمونه موردی بر تعاملات الگوهای رفتاری و احیای هویت شهر بامد نظر قرار دادن نظام بصری مطلوب و ارتقای سطح کیفی مسیر ترددپیاده، خواهیم پرداخت.

توسعه یکپارچه شهری، بعد کالبد سیمای شهر،آسیب های اجتماعی، شهر دهگلان