کاربرد مفاهیم پایدار و توسعه پایدار و رابطه آن با انسان ،طبیعت و محیط زیست

معماری پایدار را مبتوان یکی از جریان های مهم معماری معاصر به حساب آورد، که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. ضرورت ایجاد و توسعه پایداردر معماری بخوبی جای بحث دارد. در سال های اخیر بیانیه ها و مقالات متعددی در زمینه اصول معماری پایدار توسط محققان مختلف در سراسر دنیا به رشته تحریر درآمده است. اغلب این بیانیه ها با اختلاف اندک موضوعاتی را در زمینه تشویق طراحان به حفاظت از انرژی ونیز در نظر گیری ویژگی های محلی مکان و کار با کاربران ساختمان و جوامع اطراف آن تثبیت نموده اند کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی وآلودگی محیط زیست در معماری، مبحثی به نام معماری پایدار را به وجود آورده است.در این نوع معماری، ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق می دهد، بلکه ارتباط ساختمان ها مانند پرندگان هستند که در زمستان پرهای خود را پوش »، متقابلی با آن برقرار میکند بطوریکه بر اساس گفته ی ریچارد راجرز داده وخود را با شرایط جدید محیط وفق میدهند و بر اساس آن سوخت و سازشان را تنظیم میکنند نگاه انسان نسبت به طبیعت، همان جهان بینی یا بینش او میباشد. لذا عوامل متعددی که در این میان اند مانع حل این مشکل میباشند . روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد . نتایج به دست آمده از این پژوهش با هدف معماری پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی و آلودگی محیط زیست میپردازد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، توسعه پایدار ، زیست محیط ، اتلاف انرژی