اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی و اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب و نگرانی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. روش: با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری 16 زن مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان گناوه که طبق ملاک های راهنمای تشخیصی آماری نسخه چهارم مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بودند به طور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های دو گروه به پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا و مقیاس اضطراب صفت پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 14 جلسه تحت درمان فردی قرار گرفتند. در پایان درمان و همچنین 45 روز بعد از درمان آزمودنی های دو گروه مجدداً به پرسشنامه نگرانی و اضطراب صفت پاسخ دادند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری به طور معنی داری موجب کاهش نگرانی و اضطراب صفت آزمودنی های مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که درمان شناختی رفتاری در کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر مؤثر است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اضطراب فراگیر ، نگرانی