فاطمه تابنده - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
حسین مطهری - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان

پژوهش حاضر به منظور مقایسه راهبردهای مقابله ای و تاب آوری در دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی دانشگاه علوم وتحقیقات سیرجان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش همبستگی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاهعلوم تحقیقات سیرجان بود. نمونه ی این پژوهش شامل 116 نفر (58 دانشجوی خوابگاهی و 58 نفر غیرخوابگاهی) بود که با روشنمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. در این پژوهش از پرسشنامه سبک های مقابله لازاروس و فولکمن (1984)، تاب آوری کانر ودیویسون استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که بین مقابله مسئله مدار و تاب آوری در دانشجویان خوابگاهی (r=0/44) درسطح (p=0/01) و در دانشجویان غیرخوابگاهی همبستگی (r=0/41) وجود دارد که در سطح (p=0/03) معنی داری می باشند.همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد بین راهبردهای مقابله و تاب آوری دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی تفاوت معنی داریوجود ندارد. نتیجه گیری: تاب آوری و سبک مقابله افراد نسبت به خود و محیط پیرامون در ایجاد و ادراک تنش مؤثر است.بنابراین با در نظر داشتن این ویژگی های روانشناختی می توان به نتایج مطلوب تری در مورد افراد استفاده کرد.

سبک مقابله مسئله مدار، سبک مقابله هیجان مدار، تاب آوری