شهرام عباسی دادگر - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران
فرشته علیخانی دارابی - کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه علوم و تحقیقات کرمانشاه

مقدمه : تمایز یافتگی و سبک های دلبستگی از منابع درون فردی هستند که می توانند سطوح تنش و ناتوانی را درشرایط ناگوار تعدیل کنند و اثرات تنش را کم رنگتر جلوه دهند ، هدف از پژوهش حاضر پیش بینی و بررسی رابطه تمایزیافتگی و سبکهای دلبستگی با پنج عامل بزرگ شخصیت می باشد.روش کار : جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کلان شهر کرمانشاه در نیمسال دوم تحصیلی 94-93 می باشد که از بین 3500 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات کرمانشاه و بر اساس فرمول کوکران 250 نفر می باشد که بهروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (به تفکیک 143 نفر پسر و 107 نفر دختر) انتخاب شده اند. ابزار پژوهش عبارتند از:پرسشنامه سبک دلبستگی RAAS ، تمایزیافتگی DSI و پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت FFI ؛ جهت تجزیهو تحلیل داده های بدست آمده نیز از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسون با استفاده از نرم افزار SPSS 22استفاده گردیده است.یافته ها : نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که رابطه بین واکنش پذیری عاطفی و روان گسسته گری، منفی ومعنی دار و رابطهی بین واکنش پذیری عاطفی و توافق پذیری مثبت و معنیدار و نیز گریز عاطفی و توافق پذیری منفیو معنی دار است. همچنین رابطه ی بین گریز عاطفی - روان نژندی و واکنش پذیری عاطفی - وظیفه شناسی مثبت ومعنادار است و سبک دلبستگی ایمن با بعد برونگرایی شخصیت همبستگی مثبت و معنی داری دارد.نتیجه گیری : نقش و اهمیت روابط اولیه بزرگسالان در پی ریزی و نحوه ی ارتباط در بزرگسالی میباشد. به عبارتدیگر سبک دلبستگی و میزان تمایز یافتگی بزرگسالی فرد در کودکی شکل گرفته است و ارتباط های بعدی فرد راپیش بینی می کند.

بک های دلبستگی، تمایز یافتگی، شخصیت