منصور عزتی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، مدرس دانشگاه پیام نور شاهین دژ
نسرین حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

ذهن آگاهی به عنوان یک احساس بدون قضاوت و متعادل از آگاهی تعریف شده است که به واضح دیدن و پذیرش هیجانات و پدیده های فیزیکی،همان طور که اتفاق می افتند، کمک می کند. تحقیق حاضر به بررسی و مقایسه ذهن آگاهی افراد معلول جسمی- حرکتی با افراد سالم پرداخته است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی معلولان جسمی حرکتی شهرستان مهاباد بودند که با کمک جدول مورگان نمونه 44 نفر(22 نفر زن و 22 نفر مرد) معلول باشدت معلولیت شدید و خیلی شدید انتخاب شده و نمونه 44 نفری از افراد عادی نیز بهتفکیک جنسیت با آنان همتا شدند. گرد آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه پنج عامل ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) انجام شد. به منظورتحلیل داده ها روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره به کار رفت. یافته ها؛ نتایج نشان داد بین ذهن آگاهی معلولان جسمی- حرکتی و افراد سالم تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/01). به عبارتی افراد معلول نسبت به افراد سالم از توانایی ذهن آگاهی کمتری برخوردارند. همچنین نتایجنشان داد که افراد سالم در مولفه های مشاهده (p=0/003)، توصیف (p=0/031)، قضاوت (p=0/002)، آگاهی (p=0/004) و غیر واکنشی(p=0/013) در سطح بالاتری از افراد معلول جسمی و حرکتی می باشند. نتیجه گیری؛ نقص جسمانی بر مؤلفه های ادراکی تصویر ذهنی از بدننگرش منفی ایجاد می کند وحالت رضایت فرد را نسبت به بدنش کاهش می دهد و بر باورها، افکار و برداشت های فرد تأثیر می گذارد.

ذهن آگاهی، معلول جسمی حرکتی