جلوه های تربیت در قرآن و عترت

یکی از مهمترین بحث ها در عرصه علوم انسانی و از ارکان مهم و اساسی سعادت بشر تربیت است ،زیرا مهمترین هدفرسالت انبیا را تربیت و تزکیه تشکیل می دهد و انسان یگانه موجودی است که بیشترین نیاز را به تربیت و رسیدن به کمالدارد. هدف از جمع آوری مطالب در این مقاله شناخت و آشنایی با جایگاه تعلیم و تربیت در قران و سیره امامان وپیامبران و دانستن بهترین زمان )کودکی( برای اغاز تربیت اسلامی و مناسب در انسان و همچنین تربیت از دیدگاه امامعلی ع می باشد. مقاله حاضر به روش کتابخانه ای وبا استناد بر منابع معتبر نظیر: کتب، مجلات و همچنین منابع اصیل دینیمثل تفاسیر قرآن و روایات صورت گرفته است.تربیت موفق بر اصول و پایه های خاصی مبتنی است، که با بهره گیری از قرآن و سیره امامان و پیامبران و با الگو قرار آنهادست یافتنی است. تعلیم مورد نظر قرآن، صورت علمی تربیت است و تربیت صورت عملی تعلیم.درنتیجه مهمترین وظیفهمربیان، اعم از والدین و معلمین این است که متربی را در محیط خانه و مدرسه در سه بعد شناخت، ایمان و عمل به طورشایسته پرورش دهند تا خانواده و جامعه از سلامت کامل بهره برند و در راه پیشرفت و ترقی، گام نهند و سعادت دنیوی واخروی در پی آن نصیبشان شود.

کلیدواژه ها:

تربیت ، قرآن ، عترت