حمید کشاورز
ناهید رضایی پور

روابط بین دو جنس در سراسر دنیا و از جنبه های مختلف، همواره موضوعی در خور بررسی بوده است، اما به نظر می رسد در هیچ کشوری همچون ایران این موضوع چالش برانگیز و مسئله ساز نبوده است. دانشگاه یکی از محیط هایی است که در آن فرصت برای برقراری روابط بین دو جنس فراهم است. از سوی دیگر دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاه ها یکی از منابع مهم هنجار در جامعه محسوب می شوند و شناخت ارزش ها و هنجارهای حاکم بر آنان در این باره می تواند محققان و عالمان اجتماعی را در پیش بینی برخی از واقعیت های این مسئله در سایر اقشار جامعه یاری نماید. هدف از این پژوهش، بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر گرایش جوانان به ارتباط با جنس مخالف در دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و جامعه آماری شامل کلیه ی دانشجویان زن و مرد دانشگاه صنعتی اصفهان می باشد. نمونه مورد نظر در این پژوهش 370 نفر (136 زن، 244 مرد) است که به روش طبقه ای متناسب با حجم از میان تمامی رشته ها انتخاب شده است. در این تحقیق از یک پرسشنامه شامل 35 سوال ندر زمینه های فرهنگی و اجتماعی محقق ساخته، با پایایی 0/66 استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss18 و از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد بین متغیرهای استفاده از روابط مجازی، تماشای برنامه های ماهواره، داشتن گرایش های مذهبی، گرایش به مد و باور دانشجویان و گرایش به جنس مخالف در سطح (0.05( رابطه معنادار وجود دارد. اما بین شکل و اندازه خانواده، بافت جنسیتی دانشگاه، پایبندی به فرهنگ ایرانی و امکانات سرگرم کننده در گرایش به جنس مخالف، رابطه معنادار در سطح (0.05) وجود ندارد. تحلیل رگرسیون استفاده از روابط مجازی 65 درصد، استفاده از ماهواره 60 درصد، گرایش های مذهبی 56 درصد، گرایش به مد 60 درصد و باورهای دانشجویان 64 درصد گرایش به جنس مخالف را در سطح (0.05) تبیین می کند. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، می توان با تأثیر گذاری بر عوامل اجتماعی- فرهنگی، بر شیوه روابط دختر و پسر از آسیب های ناشی از آن پیشگیری نمود.

گرایش به جنس مخالف، تغییرات فرهنگی، شرایط اجتماعی، خانواده