بررسی آخرین وضعیت شیرین سازی آب و روش های دفع کنسانتره در کشورهای مختلف
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: نخستین همایش منطقه ای دریا،توسعه و منابع آب مناطق ساحلی خلیج فارس
- کد COI اختصاصی: WATERJDH01_011
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 951
نویسندگان
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد.
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد.
چکیده
با توجه به رشد سریع جمعیت کره زمین و استفاده بیش از حد از منابع آب شیرین و همچنین ثابت بودن منابع آبی، تقاضای جهانی آب پیوسته در حال افزایش است. تعداد زیادی از کشورهای جهان از جمله ایران و کشورهای نفت خیز عربی با بحران کمبود آب شیرین مواجه اند. یکی از راه حل های مطرح برای مقابله با این بحران، شیرین سازی آب های شور و نمک زدایی آن هاست. نمک زدایی همراه با بازیافت آب هر دو اجزای جدایی ناپذیر راه حل بحران آب هستند. یکی از مهم ترین منابع جدید آب در سال 2015 بر اساس مطالعات انجام شده در بانک جهانی، شیرین سازی آب می باشد. تکنولوژی های شیرین سازی آب های شور با استفاده از منابع تجدید پذیر به دو گروه کلی حرارتی و غشایی تقسیم می شود. یک مسئله مهم در نمک زدایی، دفع پساب های نمکی می باشد که باید به شکل اصولی دفع یا بازیابی گردد، اما در حال حاضر عمدتا به دریا تخلیه می گردد. از روش های مورد استفاده دیگر می توان ترکیب کنسانتره با فاضلاب شهری، استفاده از برکه های تبخیر، تزریق به چاه های عمیق و تکنولوژی جدید تخلیه صفر پساب ZLD(Zero Liquid Discharge) را نام برد. بنابراین در این مقاله با توجه به تجربیات و روشهای مورد استفاده در کشورهای مختلف، راهکارهای پایدار و مناسب برای دفع اصولی پساب نمکی و بازیابی آن به منظور پیشگیری از اثرات منفی این فناوری بر محیط زیست ارائه خواهد شدکلیدواژه ها
شیرین سازی آب، دفع کنسانتره، تخلیه صفر پسابمقالات مرتبط جدید
- تاثیر ریسک های ژئوپلیتیک بر مدیریت ذخایر مالی ایران
- بررسی اثرات محیط زیستی گردشگریبر تالاب ها، موردپژوهی : تالابخورخوران، استان هرمزگان
- طراحی مدل کار آفرینی اجتماعی در سازمانهای دولتی با رویکرد تحلیل مضمون
- حکمرانی دریایی و موانع توسعه گردشگری در خلیج فارس( با تاکید برموانع امنیتی)
- مدیریت گردشگری سواحل، بنادر و حمل و نقل دریایی دریای خزر
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.