میزان رضایت کارکنان از محیط کاری در شرکت مهندسیو ساختمان صنایع نفت

پس از رویکرد مدیریت علمی تیلور در آغاز قرن بیستم، تحقیقات در مورد رضایت شغلی و بارآوری در محیط کار توسعه یافته است. در مطالعات اولیه تأکید بر نظارت نزدیک به عنوان منبع اصلی بارآوری شناخته میشد، روند اخیر نشان میدهد که بهبود بارآوری مبتنی بر رضایت شغلی است. منابع انسانی کارآمد و پرانگیزه در افزایش اثربخشی هر سازمانی نقشی مهم و اساسی ایفا میکند. شناخت میزان رضایت شغلی کارکنان به مدیران در پیشرفت و بهبود بهرهوری منابع انسانی یاری میرساند. بر اساس پژوهشهای موجود، عوامل مختلفی در میزان رضایت شغلی اثر دارد. این عوامل در سازمانها بسته بهاندازه، فرهنگ، نظام جبران خدمت، نظام ارتقای شغلی، نوع تولید و سایر شرایط محیطی سازمان، متفاوت است . محققان تلاش کرده اند، اجزای مختلف رضایت شغلی را شناسایی و اندازهگیری نمایند تا اهمیت نسبی هر یک از اجزاء مشخص گردد و اثراتی که این اجزاء بر بارآوری کارکنان میگذارد را بررسی کنند . یکی از عوامل مهم تأثیرگذار بر رضایت افراد، محیط کار است. تمرکز مقاله بر این عامل میباشد که در ادامه موردبحث و بررسی قرارگرفته است.