مسعود حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه بیرجند
محمدمهدی خطیب - استاد، دانشگاه بیرجند
سیدمرتضی موسوی - استادیار، دانشگاه بیرجند

فلات ایران به دلیل قرار داشتن در یکی از مناطق فعال از نظر لرزه خیزی همواره در معرض زمینلرزههای متعدد قرار میگیرد؛ به گونهای که در سی سال اخیر با 62 زمینلرزه با بزرگی بین 7 3 تا 9 پس از چین و اندونزی، سومین کشوری بوده که در معرض زمینلرزههای فاجعه آفرین قرار گرفته است. کوه شاسکوه به دلیل قرار گرفتن در نزدیکی گسل های بزرگ لرزه خیز مخصوصا گسل آبیز از اهمیت خاصی جهت بررسی آماری برخوردار است. گسل آبیز با عبور از کنار این منطقه و بروز دو زمین لرزه با بزرگای > 7 مهمترین عامل ایجاد خطر در منطقه مطالعاتی می باشد که سبب بروز خسارات جدی در منطقه است. هدف از این مطالعه بررسی زمین لرزه های با بزرگی بیشتر از > 3 بین سال های 1900 تا 2014 و سپس با استفاده از روابط مورد نیاز دوره بازگشت این زمین لرزه و همچنین بزرگی این زمین لرزه برای عمر مفید سازه در بازه 25و50و 75 و 100 سال با درصد احتمال وقوع مشخص محاسبه میگردد و در نهایت با استفاده از رابطه کوتنبرگ- ریشتر فرمول لرزه خیزی منطقه مشخص میشود

فلات ایران، آبیز، کوه شاسکوه، رابطه گوتنبرگ- ریشتر