سجاد کاظم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور
علی نورزاد - استادیار، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور
احمدرضا محبوبی - استادیار، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور

ژئوممبرین ها یکی از پرکاربردترین مواد ژئوسنتتیک در پروژه های مختلف عمرانی می باشند . عملکرد اولیه آن ها به عنوان مانعی در برابر جریان سیال و به طور ویژه به عنوان المان آب بندی سدها است . ژئوممبرین های با سطح صیقلی که اغلب در ترکیب با خاک های مختلف و با زبری سطحی کم مورد استفاده قرار می گیرند، با چالش تامین مقاومت برشی مناسب در امتداد سطح مشترک با خاک مواجه هستند . لذا تعیین مقادیر مناسب پارامترهای مقاومت برشی سطح مشترک در طراحی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . اگرچه تحقیقات گسترده ای بر روی مقاومت برشی سطح مشترک انجام شده است، اما همچنان در دانش ویژه و کنترل عوامل اولیه موثر بر مقادیر اندازه گیری پارامترهای مقاومت برشی سطح مشترک و وجود برنامه کامپیوتری جهت آنالیز و بررسی حالات مختلف، احساس خلا می شود . در این مقاله با بکارگیری روش المان مجزا در مدل سازی اندرکنش خاک یا دو تراکم اول یه متفاوت و نرخ برش های مختلف و بررسی نتایج آن با نتایج آزمایشات آزمایشگاهی، اندرکنش خاک و ژئوممبرین صاف مورد بررسی قرار گرفته است . با گسترش مدل سازی عدد ی می توان درک بهتری از مکانیزم رفتار برش خاک های دانه ای بر ژئوممبرین ها کسب کرد و پارامترهای بهینه را برای طراحی انتخاب نمود .

اندرکنش، ژئوممبرین، روش المان مجزا، آب بندی سد