بررسی ادب ضمایر در متون کهن

  • سال انتشار: 1393
  • محل انتشار: کنگره ملی پژوهش های کاربردی علوم انسانی اسلامی
  • کد COI اختصاصی: NCIHAS01_173
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1211
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

پروانه احمدی

دانشجوی کارشناسی ارشدرشته آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

این پژوهش بر آن است تا بر اساس نظریهی ادب براون و لوینسون 1391 ( و لیکاف) 1311 پس از ارائه تعاریفی اجمالی ازمفاهیم کلیدی این نظریه ها، به این پرسش پاسخ دهد که در متون کهن فارسی، گفتمان مؤدبانه با توجه ویژه به کاربرد ضمایر جمع و افعال احترام آمیزدر خطاب به دوم شخص مفرد چگونه بوده است؟ پیکره مورد مطالعه در این پژوهش نمونه های نظم در آثار سعدی، حافظ، مولوی و بیدل دهلوی، و نمونه های نثر در بهارستان جامی، کلیله و دمنه و کشف المحجوب است که به طور تصادفی انتخاب شده است. به علاوه، گفتمان مودبانه در تاریخ بیهقی نیز مورد بررسی قرارگرفته است. مطالعه سیر تحول ادب در آیینه ادبیات فارسی می تواند نمایانگر وضعیت جامعه هر دوران باشد. نتایج پژوهش حاکی ازاین است که در زبان فارسی ضمایرجمع و افعال احترام آمیز در خطاب به دوم شخص مفرد از دیرباز به کار می رفته است. در متن تاریخ بیهقی که متنی اساسا روایی است و مخاطبانی ثابت دارد کاربرد ضمایرشخصی در مقام ادب به چشم نمی خورد. اما این متن سرشار از فعلها وعبارتهای اسمی حاکی از فروتنی، یا به تعبیری خوار خویشتنی است که شرح مشخصه های ادب این اثر در مقاله به طور مشروح به آن - پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها

نظریه ی ادب ، گفتمان مؤدبانه، ضمایرجمع و افعال احترام آمیز، متون کهن پارسی، تاریخ بیهقی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.