جواد فرستی - مدرس دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه و دانشجوی دکتری تخصصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

منفی نگری و سرزنش اوضاع محیطی باعث عدم دستیابی به حقیقت و اندیشه درست است، آدمی از راه تفکر صحیح می آموزد عامل به وجود آمدن گرفتاریها و حوادث، در بیرون از ذهن وجود ندارد. باید این واقعیت را دریافت که ریشه و علت اصلی بسیاری از مشکلات در درون ما نهفته است و بیرون از وجود ما نیست. قدرت تشخیص در زمینه یک رویداد و تفسیر علل وقوع آن رویداد مستلزم شناخت و فهم صحیح و منطقی در رابطه های فردی و اجتماعی است. خویشتن شناسی و مقابله کردن با منفی نگری و بد بینی ریشه ی بسیاری از گرفتاریها و ناگواریها را می خشکاند. بررسی ذهن کژ اندیش و منفی نگر و بسترهای به به وجود آمدن کژ بینیها با بهره گیری از آموزه های گنجینه و میراث ارجمند ادب پارسی، مثنوی معنوی، مقصود و منظور ما در این پژوهش است. سیستم ذهنی فرد بدبین، به گونه ای است که بدیها و نواقص رفتاری و شخصیتی را به خود نسبت نمی دهد ؛ بلکه آنها را به دیگران نسبت می دهد، و این در حالیست که وی با دشمن نفس هم خانه است وریشه مشکلات را از درون خویش و نفس سرکش خودنمی جوید. شاعر صاحب معرفت ادب پارسی، مولانا جلال الدین بلخی ، بر این باور است که به هر اندازه که شناخت و معرفت آدمی در مورد رویدادها ، ژرفتر وکاملتر شود، موجب دستیابی به نگرشی منطقی ، شفاف و واقع بینانه می گردد که آن هم در گرو تهذیب باطن و پالایش درون امکان پذیر خواهد بود.

منفی نگری، مثنوی معنوی ،خویشتن شناسی ، مولانا جلال الدین بلخی، معرفت